1000km Kom op tegen Kanker

Van de plannen die voor 2020 gemaakt werden, komt er weinig in huis.

De Semi de Paris werd last-minute geannuleerd. Toen (1 maart) wat verbaasd, enkele weken later zaten we zelf in lockdown door COVID-19. Nieuwe datum van de Semi is 6 september: benieuwd of dit zal doorgaan?

Het andere doel dat gepland was: de 1000km Kom op tegen Kanker. Ik zou voor het eerst zelf 125km fietsen, naast vrijwilliger te zijn tijdens dit event.

In maart deed ik wekelijks een toertje rond de 60 km. Bedoeling was dit geleidelijk op te bouwen. Toen volgde – zeer begrijpelijk – de annulatie van dit warme event in mei. Dit betekende dat ik geen fietstrainingen meer inplande, en fietsen enkel diende om me te verplaatsen van A naar B.
Begin mei definitieve annulatie voor 2020. Lap!
En plots vorige week de melding dat we de 1000km virtueel konden rijden.

Vrijdag werd dan binnen ons team KBC B-Strong de vraag gesteld: doen we mee virtueel? Dit betekent dat je met je team over de periode van 18 – 24 mei 1000km bij elkaar fietst.

Ik zat met een dilemma… Mijn uitdaging was 125km fietsen op 1 dag; in peloton en aan 24km/h. Als ik die 125km spreid over enkele dagen, is de uitdaging weg. Dat vind ik niet correct naar mijn sponsors.

Enkele whatsapp- en messenger berichten later besloot ik de uitdaging aan te gaan: ik zou – zoals gepland – donderdag 125km fietsen!
Zaterdag fietsen Bart en ik 75km: het zal mijn langste training zijn. Mijn loopconditie en karakter zullen me naar die 125km moeten duwen.

Ik blijf wel met enkele vragen zitten:

• Zal de linkerknie het houden? Vorig jaar werd ik immers geopereerd aan meniscus.
• Hoe reageert de elleboog? Want zo lang druk op rechterarm/elleboog heb ik sinds de val niet gehad
• Ik zal rond de 6u fietsen. Mijn langste prestatie (Marathon Firenze) duurde 4u06. Hoe verteer ik dat?
• …

Ik stippel een route uit: met een ommetje naar Bart en dan samen een grote toer.

Gisterenavond leg ik alles klaar: drinkbussen, fietscomputer, zonnebril, helm, kledij, … De fiets mag zelfs voor een nachtje in huis ipv in tuinhuis.

Wekker om 5u45, wat eten, drinkbussen klaarmaken en nog even tijd voor een knuffel aan de poesjes.
Tegen 6u30 vertrek ik richting Tremelo. Nu is het nog frisjes maar het belooft warm te worden. Dus korte broek, en wat laagjes voor het bovenlichaam.

Het gaat goed. Dit toertje had ik dinsdag uitgeprobeerd dus ik kende mijn weg – niet onbelangrijk 😉

Tegen 8u kom ik toe bij Bart. Iets voor op schema. Truitje uit, drinkbus bijvullen, een plasje doen en als mijn voorste band is bijgepomt zijn we weg.

Het uitgestippelde parcours heeft Bart op zijn Garmin staan. Ik heb de fietsknooppunten nog op een briefje staan ter controle.

Het is een mooie route, groene wegen. Tempo zit goed en hartslag blijft – voorlopig – in laagste zone.

Na een heel stuk langs het water in Berlaar en ruim 68km op de teller, nemen we een korte pauze: tijd voor een Grany, drinken. De mouwtjes gaan uit en nog even terug insmeren met zonnecrème.

Een beetje later komen we een rowingbiker tegen… jaja: niet de trap beweging, maar de roeibeweging duwt deze ligfiets vooruit. Amai, lijkt mij ‘heavy’.

Dichter naar Mechelen wordt het drukker; ook vele fietsers in groep. Zouden zij ook voor Kom op tegen Kanker fietsen?

In Mechelen zelf is het wat draaien en keren en lijkt alsof we de weg even kwijt zijn volgens de Garmin. De fietsknooppunten zitten nog goed en wat later terug op route.

Ik zit ondertussen rond de 90km. Conditioneel alles nog goed (hartslagzone 2), ook de beentjes zijn nog niet moe. Enkel de rug vraagt af en toe om andere positie aan te nemen. En ik voel aan rechterbil een schuurwonde opkomen 😦

Ik weet ondertussen dat het me zal lukken! En ja.. ik kan het niet laten om naar de tijd te kijken. Initieel had ik 5u41 in mijn hoofd – gemiddelde van 22km/h. Daar zal ik wel onder zitten als het goed blijft gaan.

Vanaf nu kan ik echt aftellen. Mijn Garmin-horloge en Elemnt Bolt fietscomputer hebben evenwel niet dezelfde afstand. Ik wil zeker zijn dat ik er 125 doe, dus de Elemnt Bolt is bepalend. Deze stroomt ook door naar Strava.

Ondertussen op bekend terrein, zodat Bart kan begeleiden om tot de correcte afstand te komen.

Na 125,3km en 5u34’15” fietsen komen we terug aan in Tremelo.
Superblij dat ik dit gedaan heb! Grenzen verlegd en eigenlijk nog niet zo moe.

Dikke merci aan mijn schatti die me de laatste 91km vergezelde.
Bedankt aan mijn sponsors en supporters, mijn teamleden van KBC B-Strong: you made me do this!

Het bedrag van ons team KBC B-Strong wordt ook dit jaar naar Kom op tegen Kanker gestort. Ik ben heel blij dat ik mijn bijdrage heb kunnen leveren!

Semi de Paris: annulé

Tevreden over de Halve Marathon van Etten-Leur, zochten Bart en ik een nieuwe uitdaging voor het voorjaar.
Rekening houdend dat we vanaf maart switchen naar het fietsen, kozen we opnieuw voor Semi de Paris.
We konden ook Thomas overtuigen, die – in voorbereiding voor Halve Iron Man Zell-Am-See zo een eerste Halve Marathon zou lopen.

De voorbereidingen gingen vrij goed; al deed ik geen snelheidstrainingen. De afstand mag geen probleem zijn; zeker niet na de Natuurloop van Lier; tempo was de vraag.

In 2017 liep ik de Semi de Paris in 1u44’00”. Toen in voorbereiding voor Marathon Düsseldorf.

Vrijdagnamiddag vertrokken we met trein/TGV naar Parijs. Dat zou stuk sneller gaan dan met auto. Zo konden we vrijdagavond nog naar de expo om ons borstnummer en t-shirt op te pikken.
Nadien naar hotel en iets gaan eten.

Zaterdagochtend gaan Bart en ik 20’ loslopen en zo ook ineens start verkennen.
Ons hotel ligt op 1,7km van ‘mijn’ start (wave van 9u15). Bart en Thomas starten iets verder, om 10u10.

Na douche en uitgebreid ontbijt, samen met de jongens de stad in: Eiffeltoren, Champs Élisée, Galerie de la Fayette,..

Terug onderweg naar het hotel krijgt Thomas bericht van zijn mama: Semi de Paris is afgelast 😳

Ik check Facebook van Semi de Paris en lees idd de communicatie.

Spijtig maar niets aan te doen.

Straks planning voor morgen bespreken, maar lopen gaan we zeker doen, al zal het geen Semi de Paris zijn.

Natuurloop Lier

Te nat, te koud, te veel wind,… daarom enkele natuurlopen van dit seizoen geskipt.
Vandaag trok ik wél naar Lier voor de 25km.

Niet als wedstrijd… de afstand op zich zou al een uitdaging zijn.
Het is nog van in de voorbereiding voor najaarsmarathon 2018 (!) geleden dat ik die afstand liep. Nadien kwam het gesukkel met achillespees, knie…

Ik ben dus heel blij dat ik vandaag terug deze afstand loop.
Vorige week vrijdag liep ik 24km op training, dus met wat andere lopers erbij zal die kilometer extra ook wel lukken, zeker?

Goed op tijd vertrokken want ik moest me nog inschrijven.
Zachte temperaturen dus – jaja – korte broek en t-shirt werden uit de kast gehaald.

Fijn om terug wat bekenden te zien – zeker als je er een tijdje uit bent.

Start van de 25km om 13u30 op de piste. Ik wou tempo tussen de 5’30” en 6’ per kilometer lopen. Die ‘bekenden’ gingen allen voor een (veel) sneller tempo.

Het risico was er dus om toch snel naar wedstrijdmodus te switchen als ik geen compagnie vind.
Dus tijd per kilometer goed opvolgen.

Km 1 toonde 5’17”. Oeps! Beetje te snel. Na 2 km sluit ik aan bij meisje en vriend: zij willen 5’30”/km lopen. Er is een match 🙂 !

Er kan ook nog gebabbeld worden; het voordeel van niet voluit te gaan.
Bij de drankpost stoppen zij even, maar halen me steeds terug bij.

Vanaf kilometer 12 begint de fun: wind tegen. Hartslag hierdoor 10 slagen hoger.

Ik kies er toch voor om tempo te behouden; ja zelfs ietsie pietsie te versnellen.

En dan begin ik te rekenen naar eindtijd. Zou ik onder de 2u15’ kunnen finishen (gemiddeld 5’24”/km)?

Het is aftellen, maar ik blijf ook lopers inhalen. Sommigen stappen en probeer ik aan te moedigen te lopen. Een enkeling steekt mij voorbij.

Na wat draaien (en niet steeds volledige wind tegen), is het de laatste kilometers wel stevig.

Op de piste kan ik nog 2 man inhalen. Ik finish in 2u13’37” voor 25,18km (gemiddeld 5’18”/km); gemeten met mijn Garmin.
Officiële uitslag

Heel tevreden! Ik houd ervan grenzen te verleggen… die van de 25km vandaag.
Bovendien vrij constant gelopen met geen verlies aan snelheid naar einde toe en/of door de wind.

En nu afbouwen zodat ik binnen 2 weken uitgerust aan de start sta van Halve Marathon Parijs!

Eindejaarscorrida Leuven

Wat doe je op de zondag tussen Kerst en Nieuw? De Eindejaarscorrida in Leuven!

Ik koos dit jaar voor de korte afstand (4km) omdat dit het meest vlak is van de 3 afstanden en ik de knie niet wil belasten.
De laatste week zit de linkerkant (en ook knie) trouwens niet goed, waardoor ik ook besliste om niet voluit te gaan.

Via KBC kon ik ook dit jaar weer gratis deelnemen. Bedankt!
Onder het blauwe T-shirt toch een thermisch truitje…Om 10u (start van de 4km) zou het maar 0 graden zijn. Brrr!

Bart zou de 12km doen, Thomas zou een meisje hazen op de 4km. Vrienden uit Barcelona pikten dit wedstrijdje mee: Susana ook de 4km, Gregory de 12km. En Gregory zou snel moeten lopen, want ze moesten op tijd terug in Antwerpen zijn. (Hij slaagde hier ook in: 47’42”).

Tegen 9u45 richting Bondgenotenlaan voor de start. Geen boog dit jaar, dus moeilijker in te schatten waar de start juist was.

Stipt om 10u de start… de Bondgenotenlaan af richting station. Wat zigzaggen tussen de andere lopers en vooral zorgen dat je op niemands hielen loopt.

Al vrij snel zag ik Rudy lopen (mét singlet). Hij had gisterenavond nog een wedstrijd gelopen en zou ook na de 4km nog eens met de 12km meedoen. Hij had dus een goed excuus dat ik hem voorbij liep 😉

Na 1,5km lopen we over Ladeuze; Bart en Gregory aan het supporteren.
Mijn tempo zit rond de 5’/km en het loopt comfortabel.

Op het Hogeschoolplein loop ik Mark voorbij. Hij haalt me terug bij en kort bijpraten. Dan laat hij me gaan.

De laatste kilometer; rond de kerk en via Rector De Somerplein en Vanderkelenstraat het Ladeuzeplein op.
De klok springt net op 00:20:00 als ik toekom. Dit is de brutotijd.
Mijn Garmin noteerde 19’58” voor 4,17km (4’47”/km).
Officieel is het 19’53” voor 4,04k.
Tevreden met deze ‘wedstrijd’.

Nog een loopje morgen en dan sluit ik dit (mager) loopjaar af.

Fijn eindejaar en een schitterend 2020!

Natuurloop Lier

Nu ik terug aan het lopen ben, vind ik het ook leuk om andere lopers te ontmoeten. Dus pik ik af en toe een loopje mee.
Vandaag trok ik naar Lier waar de eerste Natuurloop van dit seizoen op het programma staat.

Ik heb me vooringeschreven voor de 10 miles. Sinds de Halve Marathon van Etten-Leur heb ik deze afstand nog niet gelopen…het zal dus afwachten zijn hoe ik me voel en dit als training of wedstrijd beschouw.

Start van de 10 miles om 13u50. Bart besliste om de 5km mee te doen, die startte 10’ vroeger.

Aan de inschrijvingen al wat bekenden: Tom, Chris(ke), Rudy, Lieven,.. en nog voor de start even een praatje met Rony en Eric.

Ik voelde me niet super, dus had ik voor mezelf beslist niet voluit te gaan. Dat was het plan 🤣.

De start ging snel… het leek dat iedereen met voorbij sjeesde. Dus ging ik toch een beetje mee.

Km 3 was echt te snel om te kunnen volhouden: 4’49”/km
Dus tempo laten zakken…

Km 4, lopen we een stuk onverhard. Ik plaats linkervoet even verkeerd en voel een pijnscheut in de voet.
Ai! Gelukkig verder geen last. Afwachten wat dit volgende dagen betekent.

Terug langs de Nete, speel ik haasje over met een oudere man; de ene kilometer loop ik vooraan, de andere hij.
Zijn ademhaling is nogal luid en begint me te storen.
Ik beslis even te versnellen en aan te sluiten bij een groepje van 4 mannen waarvan 2 van MAC.

Het lukt. Maar ik moet goed uitpuffen… Doordat ik nu in groepje loop, voel ik de wind wat minder.

Het groepje loopt niet constant… er zijn ook hier kilometers van 4’44”/km.
Na de bevoorrading aan km 11, laat ik ze gaan.

Ik probeer tempo van rond de 5’/km te houden. Geen trainingsloopje dus.

Laatste kilometer komt een dame terug dichterbij. Ik zet mijn eindsprint op de piste iets eerder in zodat ik ze toch voor blijf.

Ik finish in 1u16’07” voor 15,54km (tijd en afstand gemeten met mijn Garmin). En met een snelheid van 4’54”/km (12,24 km/h) ben ik echt tevreden. Officiële uitslag meldt 1u16’10” voor 16km en 8e vrouw.

Volgende maand opnieuw… al hoop ik dat de afstand dan effectief 10 miles is.

Wat zijn mijn plannen in 2020?

De Sint deed zijn intrede en het einde van het jaar nadert… Tijd om even terug te blikken én vooruit te kijken:
Van mijn planning die ik dit jaar vooropstelde, is niet alles gerealiseerd: geen deelname aan RunningMateCup en ook een najaarsmarathon zat er niet in. Na de meniscusoperatie is het trouwens de vraag of er ooit nog een Marathon gelopen zal worden. Ik ben wel blij voor wàt er wél kon: de beklimming van de Mont Ventoux en een mooie Halve Marathon in Etten-Leur.

Wat staat er dit jaar nog op het programma?

• Natuurloop Lier: 10 miles. Vanmiddag de eerste.
• Héél heel misschien nog een Halve Marathon
• Eindejaarsjogging in Kampenhout: ben er nog niet uit of dit de korte of langere afstand wordt
• Eindejaarscorrida Leuven: de 4km omdat de knie bergop- en bergaf nog niet goed verteerd

In 2020 zijn de eerste twee maanden nog volledig gericht naar het lopen.

• kilometers wat opbouwen en snelheidstrainingen inbouwen (nog steeds niet mijn ding)
• enkele keren naar Breda voor Trainingloopjes Road to Rotterdam
• deelname aan de Natuurlopen van Lier
• ‘Afsluiter’ / ‘hoofddoel lopen voorjaar’ op 1 maart met Halve Marathon. We kozen terug voor Parijs, die Bart en ik al liepen in 2017.

Vanaf maart draai ik het knopje om naar het fietsen. Dit jaar iets nieuws!
Na meerdere jaren als helper bij de 1000km Kom op tegen Kanker, zal ik tijdens het Hemelvaartweekend (21-24 mei 2020) voor het eerst zelf meefietsen.
Ik sluit me aan bij mijn collega’s in het team KBC B-Strong en zal 125km (halve dag) meefietsen. Zo kan ik de andere dagen terug meehelpen.

In voorbereiding van deze 125km, zijn er ook al enkele ritten gepland:

• Voorbereidende ritten Mont Ventoux Sporta vanaf 8 maart
• Enkele ritten van Etixx Classics Tour waaronder opnieuw de Brabantse pijl

En ja hoor; het zal een uitdaging zijn! Ik ben immers niet gewend om in peloton te fietsen; heb (en wil) nog steeds geen koersfiets; en ook de elleboog is nog niet OK.
Maar waar een wil is…. En voor het goede doel, kan altijd iets meer!

Sporten en het goede doel… het ligt me nauw aan het hart. En zeker kanker: ik verloor mijn zus 10jaar geleden t.g.v. borstkanker, een collega aan darmkanker, … en ken te veel mensen die nog steeds strijden met deze ziekte. Elke euro is dus meer dan welkom voor het onderzoek tegen deze ziekte!
Sponsoren kan nu al en kan makkelijk via de site.
Bedankt alvast!

En na de 1000km?
Dan krijgt lopen weer prio.
Concrete najaarsdoelen zijn er nog niet: mijn lichaam zal wel aangeven waar de grens ligt zowel voor snelheid als afstand. Belangrijkste is blessurevrij blijven lopen, genieten en mijn passie delen met anderen.

Halve Marathon Etten-Leur

Het zag er niet naar uit dat ik dit jaar een Halve Marathon zou lopen. Dit vraagt immers redelijk wat tijd om op te bouwen en na de meniscusoperatie aan de linkerknie op 8 mei; moest ik terug van nul starten.

Ik ben pas echt gestart met lopen begin augustus.
De opbouw ging goed en tja… dan begin ik te tellen en puzzelen. Ik kwam uit op eind oktober en koos voor Etten-Leur die ik ook al eens in 2015 liep, in voorbereiding van Marathon Valencia.

Zalig om mijn grenzen terug te verleggen en de kilometers te zien stijgen!
En ook het vertrouwen steeg!

Vorige week een eerste testje op snelheid: Heimolenjogging. Zeer tevreden met een gemiddelde van 5’08″/km (11,7km/h) met geen verval.
Op basis hiervan zou Halve Marathon in 1u50′ moeten kunnen. Maar ja…mag al blij zijn dat ik terug deze afstand kàn lopen; dat mag ik niet vergeten.

De start van de Halve Marathon is om 12u45. Bart en ik moeten ons borstnummer nog oppikken (wat kan tot 30′ voor de start), dus vertrekken we goed op tijd in Tremelo. Het weer is frisjes, maar gelukkig geen regen zoals eerder deze week voorspeld.
12 graden… goed voor korte broek en t-shirt.

Een parkeerplaatsje dichtbij om borstnummer op te pikken. Onduidelijk of je hier nu mag staan of enkel voor bewoners – bij koopzondagen. Geen risico en dan toch parkeergarage in wat verderop. Daar was het nog warm, buiten brrr!

Tegen 12u25 stonden we buiten. Ik kon Bart toch overtuigen om heel kort los te lopen; 400m 🤣 voldoende om warm te krijgen.

Dan het startvak in. Ik neem afscheid van Bart en schuif wat meer naar voren. Ik twijfel of ik nog meer nog voren zou gaan, maar doe het dan toch niet. Kwestie van niet te snel te starten…

Etten-Leur is een mooi parcours; en extra mooi met de herfstkleuren.
Start in stad en al vrij snel de natuur in. Gelukkig met steeds verharde ondergrond.

Startschot is gegeven en een halve minuut later ga ik ook over de start.
Het loopt niet vlot; nog wat teveel drukte en de klinkers voelen niet fijn om op te lopen. Ik had dan ook gevoel traag te lopen en was verbaasd als mijn horloge na 1km 4’57” toont.
Ik probeer wat op de rem te staan…maar lukt me niet. Hartslag zit goed, benen wat zwaar in begin maar het loopt soepel. Het competitiebeestje voert een discussie met de loopster die uit blessure komt – bij wijze van spreken.

Km5 onder de 25’, km10 onder de 50’… straks gaan Bart en Thomas nog gelijk hebben: ze zeiden me gisterenavond dat ik 1u45’ zou lopen?!

Km13 begint het moeilijker te worden; zeker als we tegenwind hebben. De kilometers blijven rond de 5’/km zitten.
‘Moeilijk’ wordt ‘zwaar’: aftellen.
En die brug aan km18: moest dit echt? Het voelt alsof ik niet vooruit geraak.
Nog 3km… 2km… 1km weer over die klinkers. Een sprintje kan er niet meer af. Dat had – achteraf gezien – ik beter toch geprobeerd.

Ik finish in 1u45’03” voor 21,21km (tijd en afstand gemeten met mijn Garmin). Officieel is het 1u45’04” (chiptijd).

SUPERcontent! Begin augustus nooit gedacht dat ik dit jaar nog een Halve Marathon zou lopen; laat staan aan 12km/h.

Dit smaakt naar meer! En dan heb ik het (nog) niet over langere afstand hé.
Volgende week wat tijd maken om de sportieve planning van Bart en mij te bekijken.
Ook Bart liep zijn Halve Marathon en is weer een medaille rijker.

Heimolenjogging

Door het ‘gesukkel’ dit jaar (knie, elleboog), liep ik nog geen enkele jogging mee dit jaar. De laatste was de Eindejaarscorrida in Leuven.

Ik ben blij vandaag terug eens tussen de loopvrienden te staan.
Ik wou het niet echt als ‘wedstrijd’ zien, maar vooral test zodat ik weet welke tempo ik volgende week kan starten. En dit wordt geen tempo van 12 à 13km/h zoals vroeger. Ik ben al blij dat ik de afstand kon opbouwen naar die Halve Marathon. Snelheidstraining en interval kwam er nog niet bij.

De weersvoorspelling lijkt goed te zijn: droog vanaf 13u en geen regen meer. Dus korte short en topje. Toch maar niet mijn nieuwste schoenen (Saucony Jazz): na 3 loopjes ben ik nog niet overtuigd; ik heb terug meer last aan linkerknie 😦 .

Ik liep de Heimolenjogging al eens in 2013; exact 6 jaar geleden.
En ondertussen ken ik de streek wat beter 😉 door het samenlopen/zijn met Bart.

Tegen 14u15 komen Bart en ik toe. We moeten ons nog inschrijven.
Ik merk dat ik zenuwachtig ben. Waarom? Ik liep al enkele keren meer dan 16km dus ik weet dat ik het kan. Gek hé.
Ik zou ook met Bart kunnen meelopen maar dan jaag ik hem op. En volgende week wil ik toch eigen tempo lopen.

We kiezen voor de langste afstand: 3 rondes van 5,4km met stukken onverhard tussen.
Start van de 3 afstanden (5,4 – 10,8 en 16,2km) om 15u.

Ik kies om redelijk achteraan te starten; na een babbeltje met collega Koen. Toen nog met idee om rond de 10 à 10,5km per uur te lopen.

Tot ik eenmaal aan het lopen ben… Km 1 in 5’15” ietsjes te snel; al lijkt dit niet zo met die drukte rond me. Ook de volgende kilometers zitten rond deze tijd. Na 3,7km loop ik een jongetje voorbij wiens veter los is. Ik maak hem hierop attent en suggereer om misschien toch even aan de kant die veter te binden. Kinderen spurten immers heel snel.
En ja hoor, na 5km spurt hij me voorbij en haalt er nog enkele in voor hij over de finishlijn loopt.
Mijn 1e ronde zit erop. De klok toont net geen 28’.

Ik neem wat water aan de doorkomst en start mijn 2e ronde.
Ondertussen is het al veel minder druk. Ik zie nog mannen lopen voor me; vrouwen zijn ver te zoeken.
Tempo zit nog rond de 5’10”, het wordt wel wat moeilijker. En rond km 8 zelfs wat buikkrampen. Mijn lichaam is dit niet meer gewend…
Ik drink af en toe een slokje (te weinig > blijft aandachtspunt).
Tegen het einde van ronde 2 komt een jonge dame voorbij gelopen; eentje van de 10,8 bleek achteraf. Zo had ik er toch een gezien 🤣.

De klok toont rond de 55’ als ik passeer en laatste ronde start.
Voor me 2 jonge kerels, waarbij eentje het moeilijker begint te krijgen. Ik doe een babbeltje met de andere en 1,5km verder loop ik verder op mijn tempo.
De hartslag is ondertussen gestegen en ook voor mij is het even doorbijten. Met nog 800m te gaan hoor ik speaker Paul zeggen dat ik tweede vrouw ben.

Ik finish in 1u22’49” voor 16,14km. Supercontent voor mijn eerste wedstrijd dit sukkeljaar!

Een leuke verrassing om vandaag 2e dame te worden na Wendy Vermaelen.
Zo kreeg ik naast de zak appelen ook een cadeaubon voor Slaets schoenen.
Het grootste cadeau is dat ik terug een wedstrijd liep en met vertrouwen volgende week naar Etten-Leur rijd.

No Human Is Limited

Een historische dag! Eliud Kipchoge slaagde er als eerste in om een Marathon (42,195km) onder de 2u te lopen: 1u59’40”

Net zoals ‘Breaking2’ in 2017, wou ik de poging van Eliud Kipchoge (nu Ineos 1:59 Challenge) niet missen.

Plaats, datum was al even gekend. Pas gisterennamiddag werd ook het startuur bekendgemaakt: 8u15

En zo was ook ineens bepaald wanneer ik mijn loop zou doen vandaag. Ik wou toch zeker de laatste kilometers kunnen zien.

Vertrokken om 7u27. Het liep niet vlot: ben al ganse week ziekjes, en nog niet volledig OK.
Ik haalde ‘mijn’ finish van 1u59’59” en liep 20,58km. Weer een grens verlegd en wat dichter naar die Halve Marathon.

Op tijd terug thuis om de Ineos 1:59 Challenge te volgen waar ze ondertussen 1u30 gelopen hadden.
Spannend! En ooooh zo veel bewondering…want dit doe je niet even tussendoor. Kippevel en snotteren als hij over de finishlijn loopt.
Dit is een historische dag!

Dit gaat over veel meer dan sub 2u een Marathon lopen…
Het gaat over grenzen verleggen!

Eliud Kipchoge kon dit (vandaag) niet alleen. Er waren de ideale omstandigheden, de Pacers, de hele entourage, zijn vrouw en kinderen waren er,… Hij en het team geloofden dat het kon, hij trainde hard en kan zich ongelooflijk goed focussen. Dat alles maakte dat het is gelukt!

Of het nu gaat over een Marathon lopen, een uitdaging op het werk, studies,… het ‘patroon’ blijft hetzelfde:

• Kies je droom/uitdaging
• Omring je door mensen die je steunen en in je geloven
• Werk hard. Focus!

Dus denk dit weekend eens wat je echt wil bereiken… en Go for it!

Niet evident, wel confident

‘t Is al weer even geleden dat ik iets postte. De vraag “hoe is ‘t?” krijg ik dan ook af en toe te horen.

Laat ik starten met het fietsen:.
Wekelijks proberen Bart en ik een toertje te doen. Ik merk dat ik nog (meer dan vroeger) bang ben om te vallen. Dit komt natuurlijk door de stomme val én de gevolgen. Het barstje in de elleboog (1mm) was aan het dichtgroeien hoorde ik bij laatste controle. De elleboog volledig strekken is nog niet Ok. In overleg met kinesiste en huisarts staat er nu MRI gepland om te checken of er toch niet meer aan de hand is.

En als de schokken en steunen stuur bij het fietsen last geven aan de elleboog en schouder, doet lopen dit gelukkig niet.

Na de meniscusoperatie (8 mei) ging focus naar fietsen. En door de val, was het uiteindelijk pas 30 juli dat ik eerste keer liep (en geen valse start). Net geen 4 maanden na laatste loopje.

De opbouw ging goed. 6 augustus liep ik eerste keer 5km aan 1 stuk 🙂
En dan begin ik al te dromen, te rekenen en schemaatje te maken.
Want ja… ik heb dat doel nodig.

Dus half augustus werd er voor het eerst gesproken over een Halve Marathon in het najaar.
Als ik geleidelijk zou opbouwen; 2 korte trainingen en in het weekend de afstand steeds 1,5km verlengen, dan zou eind oktober wel haalbaar zijn. Een platte; want bergop-bergaf is te belastend.

De keuze viel op Etten-Leur die ik in 2015 als eens liep.
Ook Bart doet mee en zo kunnen we samen opbouwen.

Vandaag liep ik sinds lang meer dan 15km. Het ging nog niet vlotjes, maar zó blij dat ik het gedaan heb!

Nog 1 maand voor de Halve Marathon van Etten-Leur.
En ja…ik ga niet enkel voor de start, ook voor de finish!