MAC jogging

Het is al 6 jaar geleden dat ik hier nog in Machelen liep. Gezien eentje van de Running Mate Cup, dit jaar wel present.
Het beloofde weer warm te worden, dus weinig verwachtingen. En eigenlijk ook niet veel zin om me moe te maken. Mijn lichaam gaf dit gisteren al aan tijdens het loslopen: veel te hoge hartslag en slappe benen. Rust nodig of broeit er iets?

Rond 14u15 richting Machelen. De 10km is om 15u30. Ook Bart zou deze keer kiezen voor de lange afstand.

Het zweet druipte al van mijn armen nog voor de start. Dus vroeg ik aan Bart of Ok dat ik bij hem zou blijven. Want zelf wedstrijd lopen in dit weer met hoge luchtvochtigheid is niet goed voor mij. Ik vroeg wel tempo hij wou lopen: 5’45”/km. Dus zouden we ons hierop richten.

We zetten ons dus achteraan bij de start. Wim en Geert van JC Veltem dicht bij ons.
Mijn kompanen van andere wedstrijden gingen immers wél voluit.

Het parcours was nog ongeveer hetzelfde als 6 jaar geleden. Enkel staat er nu een heel mooi sportcomplex.

Start op de piste. En dan straat op om na goede kilometers op het gras te mogen lopen. 1e waterbevoorrading na 2km. Ik had zelf flesje mee, maar dat water was al opgewarmd.

We lopen met wat draaien en keren op straat. De kilometers zijn toch wat sneller dan vooropgesteld.

Na 3km weer een stuk in gras en na 4km nog wat bergop om nadien via het parkje terug aan piste uit te komen.

Bij begin van de 2e ronde staan ze ook terug met water. Bart stopt om rustig te kunnen drinken.
Het is warm en Bart heeft het moeilijk, maar tempo blijft goed zitten. En we halen nog lopers in waarvan sommigen ons terug bijhalen in de bergop (vals plat).
Na het parkje en met de finish in zicht, kan er nog een versnelling af.
We finishen in 1u00’35” voor 10,84km (afstand en tijd gemeten met mijn Polar M430). Spijtig voor die 35”. Maar wel een gemiddeld tempo van 5’35”. Doel gehaald!

Blij dat ik gekozen heb om bij Bart te blijven: zo was ik zeker dat we alletwee zouden uitlopen.

Voor het klassement van Running Mate Cup is dit minder, maar ik heb mijn bonuspunten toch.
En naar huis met flesje wijn.

En morgenochtend – wanneer er nog wat lucht is – trek ik de loopsloefjes terug aan voor een langere duurloop.

Advertenties

Kasteeljogging Perk

Ook deze jogging behoort tot Running Mate Cup en stond op de kalender. Gelukkig was de wedstrijd nu in late namiddag (ipv vorige jaren in de voormiddag), zo konden we vanmorgen al een Birthday-run van een topper meepikken in Oostende. Na 5 km hebben Bart en ik de toppers laten lopen en teruggedraaid om toch niet té uitgeput aan de start te staan in Perk.

Met dus elk al 10km op de teller, trokken we rond 16u naar Perk.
Bart zou de korte afstand (5,5km) doen en deze startte om 17u15. Zelf zou ik de langere afstand doen die een half uurtje later startte.

Voor wat ik me herinner van vorige keren dat ik hier liep: veel onverhard, op smalle paadjes dus opletten voor de voetjes.
Ik heb nog steeds wat last aan rechterkant na het omslagen van mijn voet tijdens de Trailbergrun. Binnenkort bezoekje aan osteopaat, want ik vermoed dat ik hier en daar weer scheef sta.

Bij de inschrijvingen veel bekend volk. Opwarmen gingen we niet meer doen, beslisten we.
Bij de start hoorde ik van de organisator dat parcours toch anders is dan ik me herinner, en hij was benieuwd of ik het ook beter vond.

Bart nog succes wensen, supporteren bij doorkomst en dan me klaarmaken (wc-bezoek, compressiesokken aan, nog wat drinken,…). Twijfel of ik mijn zonnebril zou aandoen of niet, maar gezien mijn ogen al veel last hebben van de pollen, toch maar aangedaan.

De start van de 11,5km om 17u45. Bart had ik niet meer zien passeren.
Parcours – wat blijkbaar vorig jaar gewijzigd is – liep nu eerst van het kasteel weg; een klein lusje om dan terug naar kasteel te lopen en hier met een grotere lus rond te lopen. En dan nog een keer.

Ik start (weer) iets te snel. Maar op de stukken onverhard; zeker het gras, zakt tempo automatisch.
Bij de eerste ronde haal ik meerdere dames in. Vraag was of ik deze voorsprong kon behouden. Bij de tweede ronde liepen de lopers al veel meer uit elkaar. Na het eerst lusje en wanneer we terug naar het kasteel liepen, riep Bart me toe dat Wim 30” voor me was. Alsof dat een makkie is. Wim had gezegd dat hij ging doorlopen vandaag.
Maar naarmate de finish in zicht kwam, zag ik dat Wim’s tempo zakte. Niet dat ik zelf nog heel fris was!

Op einde van de tweede ronde, mochten we nog wat rond voetbalbalvelden lopen.
Ik liep toen net achter Koen, en hiervoor zijn broer Wim. Ik weet uit ervaring dat op gras mijn tempo zakt. Vandaag viel het blijkbaar goed mee. Ik liep Koen voorbij en ja hoor…net op de eindmeet sprint ik met Wim.
Bart’s fout, meldde ik hem nadien.
Achteraf meldt Wim me dat ik net te laat was…en de uitslag bevestigt dit. Het gaf me toch de nodige motivatie nog een sprintje te trekken.
Ik finishte in 55’11” voor 11,43km (tijd en afstand gemeten met mijn Polar M430). Heel tevreden hiermee, zeker gezien dit – grotendeels onverhard – parcours en na al een ochtendloopje van 10km.
Officieel is het 54’59” voor 11,5km (= 12,5km/h)

Bart finishte trouwens in 30’ voor de 5,5km; super! Want ook hij had er al 10 gedaan.

Een dagje volledig in teken van het lopen…me happy 🙂

20km van Brussel: DNF

Dé 20km van Brussel…voor velen het eerste doel met langere afstand. Zo was dit ook voor mij in 2006.
Ondertussen heb ik deze al enkele keren gelopen; ook al eens gestopt, en vorige jaar besliste ik last-minute niet mee te lopen omwille van warme weer. Dit zou mijn 9e keer zijn.

En ja; dat warme weer is nog steeds niet mijn ding, maar begin mei, liep ik Great Peace Run ook in warme omstandigheden; op het warmst van de dag.
De temperatuur voor vandaag zou richting 28 graden gaan. Omdat start om 10u wou ik het dit jaar wel proberen… Maar goed (lees: extra) luisteren naar mijn lichaam. En dat signaal krijg ik wel bvb. Woensdagmiddag tijdens training; zodra de zon wat scheen en/of ik versnelling deed, kreeg ik geen lucht. Met een fijn gevoel finishen is nog steeds prio!

De afstand is geen probleem. Sinds eind maart loop ik wekelijks een 20km (behalve dan tijdens mijn weekje detoxen): de kilometers zitten in de benen. De bergjes zijn nog niet zo veel geoefend. Pas sinds vorige week probeer ik systematisch ‘mijn’ toertje Bertem – Meerbeek of een alternatieve heuveltraining te lopen.

Bart zou ook dit jaar terug deelnemen aan de 20km van Brussel; zijn 2e keer.
En met meer onzekerheden…zowel naar afstand als bergjes. En met de warme weersomstandigheden is alles nog wat onzekerder.
Ik respecteer hier ook ieder’s beslissing; vind het vooral belangrijk dàt men er even bij stilstaat en zijn/haar eigen keuze maakt!

Dus vertrokken we vanmorgen samen naar Kraainem, waar we dan de metro nemen richting Jubelpark.
In Kraainem verliezen we 15’ omdat iedereen nog een metroticket moet nemen (wij ook). Waar is de tijd dat je met je borstnummer van de 20km gratis op de metro mocht.

Rond 8u50 toegekomen aan Jubelpark. Borstnummer halen, en dan rustig plekje zoeken. Bedankt KBC om steeds weer wat stoeltjes vrij te houden.

Nog een banaantje, even naar wc,… De buienradar geeft aan dat er nog wat regen valt. Is welkom.

Ik ben vrij rustig, zeker vergeleken met Bart.
Hij zal starten in box5, ik in box1.

Ik sta 5 voor 10 in mijn box. De Bolero speelt al lang. Dan de Brabanconne. Ondertussen inderdaad enkele druppels.
Naast mij een moedige Smurf.

Startschot! Veel gejuich en weg zijn we.

Ik startte goed, maar al snel voel ik de warmte – ook al is er geen of weinig zon. Na 2,5km eerste waterbevoorrading: ik neem dankbaar flesje aan en kieper water over me.

Maar veel helpt dit niet. Wat verder de eerste tunnel.
Ik krijg geen lucht! Vraag me af waarom.. En ik stop. Dit is niet
leuk meer.

Na de eerste tunnel draai ik en wandel terug naar het Jubelpark.

Mixed feelings want opgeven is nooit leuk ook al weet ik dat dit de beste beslissing is voor mij.
Ik heb het geprobeerd…

Morgenochtend zal ik mijn 20km wel doen.
Nu supporteren voor Bart en vrienden. En strakjes bellen op slotshow Kom op tegen Kanker… ja, er zijn belangrijker dingen in het leven dan deze 20km.

Great Peace Run

Het is al een heel tijdje geleden dat we ons inschreven voor Great Peace Run – 21km.
En we maakten er ineens een weekendje Ieper van.

Gisternamiddag vertrokken. Een hotel op 200m van de Grote Markt: plaats van start en finish.
Om borstnummer te halen waren we te vroeg, volgens de laatste communicatie. Dus eerst wat shoppen 🙂

Nadat we ons borstnummer en t-shirt hadden een fotootje op het podium (toen kon dat nog). Bedankt Hilde!

Ik vroeg of ze ook een foto wou en we begonnen te praten. Er kwam een heel emotioneel verhaal: Hilde is 3jaar geleden opgeschept met fiets en had zware letsels. Het duurde een jaar om terug te stappen en lopen zat er niet meer in. Maar Hilde is een sterke vrouw…vorige week liep ze eerste keer 10km en vandaag zou ze dit officieel maken door de 10km van de Great Peace Run te lopen.
Ik beloofde haar dat als ik haar tegenkom, ik met haar over de finish loop (de 10km start later dan de 21km). En zo was er een band die vele lopers verbindt.

Samen wat drinken en eten en dan naar Last Post. Kippevelmoment!
Dan elk naar hun slaapplaats.

Een onrustige nacht voor mij. Geen schrik van de afstand, maar de warmte… We starten om 12u45. Parcours toont weinig schaduw. En temperatuur zou stijgen tot 26 graden.
Een toptijd zit er – zeker met dit weer – niet in.

Bart had last van de darmen, en ook bij mij rommelde het vanmorgen. Was het de spaghetti van gisterenavond? Of het warme weer? Gelukkig had ik in mijn toiletzak nog een immodium instant…

Rond 12u richting Grote Markt. En we zien Hilde terug: in fluo geel topje zoals ze gisterenavond zei. Ik weet waarop te focussen, maar de kans is klein, want dan moet ik heel goed moeten lopen en Hilde net veel minder.

Om 12u30 mogen we in ons startvak. Geen waves, dus één grote massa. Ik start naast Bart; toen nog in de schaduw. Maar eens de Mennenpoort voorbij zaten we in de zon. Op dat moment 19 graden, schat ik, maar de temperatuur liep snel op!
Na 1,5 km is er al enorme versmalling, want we lopen op fietspad. Moeilijk om tempo te vinden… Ik loop wat op de weg om zo wat te kunnen inhalen.
Daarna de velden in; mooi parcours wel.

De warmte heeft me gauw te pakken: hartslag stijgt! Bergaf probeer ik wat te ‘recupereren’. Bij elke bevoorrading neem ik water om over me te kappen en te drinken. Mijn water dat ik zelf mee heb, is reserve, maar al heel warm geworden.
Bij de 2e bevoorrading (rond km 8,5) stop ik even voor gelletje te nemen en rustig te drinken.
En ook bij kilometer 10 stap ik eventjes. Niet van mijn gewoonte, maar ik wil echt geen risico’s nemen met dit warme weer.

Blij als we even bos in lopen en wat schaduw hebben. Bij de 3e bevoorrading (rond km 12,5) zijn er ook flesjes water. Ik neem er graag eentje aan. Wat prutsen om open te krijgen. Spuit me regelmatig nat en af en toe een slokje.
Rond kilometer 16 roepen toeschouwers dat ik 11e vrouw ben. Een beetje verbaasd, want tempo zit rond de 12km/h. Maar competitiebeestje schiet toch wakker: de 10e vrouw loopt 3 meter voor me.
Die haal ik inderdaad in, en nadien nog anderen, maar niet duidelijk of dat lopers waren van de 21km. Ook wandelaars en lopers 10km zitten op dat moment op hetzelfde parcours.

Ik blijf mijn waterflesje gebruiken om ‘af te koelen’ en tel af naar de finish. Daar kom ik toe op 1u43’41” voor 20,41km (tijd en afstand gemeten met mijn Polar M430).

Mai en dochter Lies staan me op te wachten. Zij liepen de 10km.

Even in de schaduw staan, mijn snoet wat afvegen (veel gesmost met gelleke) en bijdrinken. Dan Bart opwachten.

Hij finish in 2u19’04” (officieel); liep bijna de verkeerde finish in 😉

Wat uitgelopen naar hotel 🙂 en douchen. Dat deed deugd! Gezien ik Hilde niet gezien had, berichtje gestuurd. En ja hoor: ze heeft ook officieel de 10km gelopen in 1u18’09”. SUPER! You did it!

Onderweg naar huis eens naar de officiële uitslag gekeken: Officieel is mijn tijd 1u43’44” en hiermee werd ik eerste vrouw in mijn categorie en 5e vrouw algemeen! Een mooie afsluiter van dit zonnige weekend!

Felix Sohieloop

Even terug komen op de Trailbergrun: het was niet de leukste ervaring – in meerdere opzichten. Maar ik ben ‘blij’ dat ik nadat ik mijn voet had omgeslagen gestopt ben om erger te voorkomen.
Zo kon ik al snel terug in de loopschoentjes en trainingen afwerken (niet in bos en weinig bergop). De voet is OK, enkel de rechterkant heeft (nu al weer wat minder) irritatie.

Dus vanavond naar Hoeilaart voor de Felix Sohieloop. Deze stond al meerdere keren op mijn planning, maar er kwam steeds iets tussen waardoor ik hem nog geen enkele keer gelopen heb.
Omdat we zondag de Great Peace Run lopen in Ieper, zou Bart de korte afstand lopen (Volkscross om 19u30) en ik de lange (Felix Sohieloop om 20u).

Ik had me voorgenomen om niet te zot te doen; gewoon mijn eigen tempo zoeken en ik zie wel waar ik uitkom. Dat is het voordeel als je een wedstrijd nog nooit gelopen hebt (voor mij dan toch): ik stel minder een tijd voorop.

Rond 18u kwam Bart me oppikken; dan samen naar Hoeilaart.
Het was warm genoeg: dus had ik voor looprokje en topje gekozen.

Het verkeer gaat niet zo vlot op een vrijdagavond. We parkeerden ons aan het station van Hoeilaart. Daar konden we de speciale bus nemen, maar we kozen ervoor te voet te gaan: een kleine kilometer.

Snel naar de inschrijvingen waar het aardig druk was (en heel warm!). Dit ging toen nog vlot, a ons begon de drukte. Hierdoor zou de korte afstand (3,4km) enkele minuten later starten.

Veel jeugd voor deze korte afstand. En die ook snel liepen!
Bart finishte in 20’41” voor 3,5km (tijd en afstand gemeten met zijn Garmin).

Nog snel rugzak doorgeven, een kusje en dan was het mijn beurt.

Hoofdzakelijk onverharde wegen in het mooie Zoniënwoud. Op en af…licht glooiend.
Ik had het moeilijk om mijn tempo te vinden…
Al snel liep ik Nadine voorbij en aan km3 kwam ik ook bij Nicole (2 dames die ook meedoen in Running Mate Cup categorie +50). Ik had nochtans niet indruk dat ik zo snel liep. En rechterkant had misschien liever wat opwarming gehad.

Net nadat ik Nicole voorbij ga, sla ik lichtjes linkervoet om. Binnensmonds vloeken en verder.

We zijn ondertussen nog maar 3,5km ver en ik heb dorst. Ik heb deze keer zelf geen drinken mee en hoop op bevoorrading.
Die is er inderdaad rond 5,5 kilometer. Meer dan welkom!

Ik kijk heel weinig op mijn horloge – bewust. Alle aandacht naar de grond.
Vlak voor me loopt Jennifer en wat verder zie ik ook Eric en de broertjes Wim en Koen lopen.
Geleidelijk aan loop ik dichter.
En rond km 9 ga ik hen voorbij. Bergop blijft moeilijk voor me (ik weet wat te trainen!), maar bergaf loop ik sneller.

Aan km10, net na we een ander pad indraaien, sla ik opnieuw mijn rechtervoet om en val bijna. Tweede keer vloeken!
Ik loop vanaf dan bewust veel voorzichtiger.
De laatste 100m mogen we bergop lopen naar de finish.

Ik finish in 57’41” voor 11,66km (tijd en afstand gemeten met mijn Polar M430). Net iets sneller dan 12km/h.
Ok, daar kan ik mee leven 😉

Nadat we onze prijs (water, appel en banaan), waren gaan halen teruggelopen naar de auto. Goed voor een kilometertje extra.

Morgen rustdag en zondag Halve Marathon in Ieper. Hopelijk niet té warm.

Trailbergrun: DNF

Mijn eerste trail! Spannend!
Ik zou er niet dadelijk voor kiezen, maar gezien dit een run is van de Running Mate Cup, doe ik hem toch mee en dan maar ineens ook de lange afstand: 21km.
Volgens kenners is dit een instaptrail, weinig hoogtemeters vergeleken met de Ardense trails. Ideaal als eerste dus.
En wie weet…misschien is dit toch mijn ding, dacht ik gisteren nog.

Gisteren vroeg ik nog last-minute advies in de Facebook-groep “Keep on Running”. De boodschap was duidelijk: “genieten van de natuur en niet op de klok kijken.”
Ik had al eerder gekeken naar de resultaten van vorige editie en – ook al is dit jaar een ander parcours – het is duidelijk dat ik niet op tempo moest proberen lopen.

Samen met Bart had ik het parcours wat proberen analyseren (Note: Bart heeft jaren in Everberg gewoond), maar we geraakten er niet wijs uit. En misschien beter zo: dat ik het gewoon op me laat afkomen.

Afgelopen weken niet zo veel getraind, en al zeker geen bergjes.
Weekje Portugal was zalig, maar door detox was ik al blij dat ik nog 3x was gaan lopen (5, 7 en 10km). Blij dat ik dinsdag dan toch nog eens een 18km deed.

Ik was al lang geleden vooringeschreven; Bart nog niet. Hij wist nog niet goed welke afstand hij zou kiezen: de 14km die ook meetelt voor de Running Mate Cup of de 7km. Hij koos uiteindelijk voor de 14.

Rond 12u15 afgesproken bij Ilka thuis. Ik was enorm zenuwachtig… een voorteken?

Te voet naar de start, borstnummer oppikken en dan aanschuiven voor wc en zak afgeven.
De 14km startte hierdoor iets later.

Nadat Bart vertrokken was, zocht ik naar Wim. Hij had gisteren immers voorgesteld om me te begeleiden. We stonden achteraan in de groep; hij ging traag lopen: 5’30”/km. Zo traag vind ik dat niet voor een trail.

Startschot werd gegeven en Wim schoot weg. Bij eerste versmalling was het al stilstaan, daarna veld in om daarna bos in te trekken.

Nee, ik kan niet zeggen dat ik het leuk vind.
Ik zeg het nog tegen Nadine als ik haar voorbij loop.

Tja..en dan ineens, op plat
stuk, sla ik mijn rechtervoet om. Auw! Ik loop nog even verder tot we uit bos zijn, maar dan stop ik.

Ik wandel nog 3km terug naar start. Ik voel ook wat last in rechterknie.
Niet leuk, maar ik wil geen risico’s nemen. Hopelijk valt het morgen al beter mee. En kan ik snel weer loopschoentjes aantrekken.

Paasmaandagjogging

Nog een wedstrijd dichtbij die deel uitmaakt van Running Mate Cup. Dat het nu 2 dagen achter elkaar is; is geen lachtertje, zeker niet na de zware wedstrijd gisteren.
Deze nacht dus niet zo goed geslapen: nog te veel adrenaline in mijn lichaam.

Vandaag de keuze tussen 6 of 12km; of anders gezegd 1 of 2 rondes.
Het is een vlak parcours, met meestal tegenwind aan het spoor.
Geen idee wat ik kan na de wedstrijd van gisteren. Maar het wordt de 12km.

Rond 13u30 komt Bart me oppikken. Ook hij loopt vandaag; maar is er nog niet uit welke afstand het wordt. Hij beslist pas bij inschrijving om de 12km te doen.

Vele bekenden; en terugzien van Jan. Dat was lang geleden!

Start om 15u. En al vrij snel voel ik de beentjes nog van gisteren. Zeker bij de (lichtjes) bergop. Ik probeer tempo wat te laten zakken; meerdere lopers gaan me voorbij. Hierdoor loop ik alleen langs het spoor. De wind viel evenwel mee.

Voor me een groepje met Jennifer, Koen en zijn dochter. Ze liepen me net wat te snel.

Begin van de 2e ronde kom ik toch tot bij Koen en zijn dochter. Ik doe teken om aan te sluiten, maar ze volgen niet. Hierdoor loop ik terug alleen aan het spoor.
Met enkele lopers op een paar meter van mij. Dit geeft doel om naar toe te werken. Alhoewel; ik kan niet veel sneller.

Geleidelijkaan toch dichter en in het weggetje, ga ik nog een dame voorbij; nadien nog een heer.

Ik finish in 58’10” voor 11,92km (tijd en afstand gemeten met mijn Polar M430). Als beloning een zakje witlof. Dat zal smaken!
En blijkbaar was ik 2e in mijn categorie; dus nog een paashaasje erbovenop.

Zeer tevreden, voor 2e wedstrijddag. Morgen rustiger…enkel begeleiding Start2Run.