Even rusten

Ik voelde al even last aan de linkerachillepees. Dus (nog) kortere afstand, en veel rustdagen.
Niet dat ik zo veel liep. Amper 30km per week.

Vanavond, na 2 rustdagen, trok ik terug de loopschoentjes aan.
Ik koos bewust om alleen te lopen ipv met de club. Alleen lopen om hoofd leeg te maken na drukke dag(en).
Het werd een héél kort loopje, want ik voelde de achillepees trekken tot in kuit. Na 1 (!) km gestopt en terug naar huis gestapt.
Ik wil geen risico lopen voor een scheur,…

Komende week geen loopjes!
Wel ijs leggen, ontstekingsremmer, oefeningen,… Fietsen zal ook wel lukken, al ga ik nog eens nadenken of het mét klikpedalen wordt.
Gelukkig zitten we (nog) niet in echte voorbereiding.

Opletten rechterkant

’t Was een rustweek, die zaterdag werd afgesloten met 1u30 extensieve duurloop (voor mij rond de 12km/h).
Enthousiast dat ik nog eens wat meer dan 1u mocht lopen, én dat ’t zonnetje scheen :-), vertrok ik in de late voormiddag aan mijn loopje.

Was ik té enthousiast? Ik was onze straat nog niet uit of ik krijg een pijnscheut in de rechterbil. Gevolgd door pijnscheut in kuit. Oei! Ai! STOP!
Stretchen…nadenken…paniekeren (niet dit ook nog!)…en dan terug ons gezond verstand vinden: rustig starten en zien wat dit geeft.

Ik heb mijn training kunnen afwerken, zonder veel erg.
In de namiddag bleef de kuit evenwel gespannen aanvoelen.

Gisteren was het rustdag en ondanks het fantastische weer, liet ik ook de fiets staan.

Vandaag mocht ik een uurtje rustig lopen; zien wat ’t geeft.
Niet helemaal ontspannen, hartslag dus ietsjes te hoog, maar geen pijn in bil of kuit :-)!

Laat dit een waarschuwing geweest zijn!!
Ik startte toch terug met stabilisatieoefeningen…en hoop dat alles goed komt.

Kiné

Na de problemen met de rechtervoet afgelopen zomer, maar vooral ’t “fragile” blijven van deze voet, raadde mijn osteopate vorige week aan om stabilisatieoefeningen te gaan volgen.

Ik ging op zoek naar ’n kinesist bij de deur. Een die toch wel wat kent van stabilisatieoefeningen en liefst ook met Redcord werkt.
Vanmiddag een eerste afspraak met kinesist Peter Verlooy in Winksele.
We plannen dadelijk een aantal sessies en ik zal ook thuis wat oefeningen mogen doen.

Ondertussen heb ik mijn trainingen wel kunnen afwerken, en geen pijn aan de rechtervoet.
Omwille van de koude en vooral de angst om uit te glijden, was ’t steeds op de loopband. Nu weet ik weer waarom ik ook ’n fitnessabonnement heb ;-).
Maar ik hoop dit weekend toch terug buiten te lopen.

En stilaan begin ik uit te kijken naar mijn volgende wedstrijd…

Wat wordt het?

We zijn een week verder en er blijft onzekerheid over de rechtervoet.
We hebben ondertussen wat loopjes achter de rug, zelfs ’n intervaltraining.
De hiel doet geen pijn, maar ’t leek alsof de beentjes weer verkeerd zaten (komt bekend voor :-().

Dus reed ik donderdagavond (’n dagje later dan gepland omwille van de sneeuw) naar mijn osteopate. Ze heeft mijn voet terug losgemaakt.
Ze raadt me aan om stabilisatieoefeningen bij kinésist te gaan volgen, want mijn rechtervoet blijft toch ’n zwak punt.

Vanavond heb ik ’t zwemmen maar zo gelaten ;-).
Maar morgen staat er terug ’n loopje op ’t programma :-).

’t Keert snel

Gisteren nog heel enthousiast dat ik concreet kan beginnen trainen…
Vandaag is ’t veel minder:
Deze nacht wakker geworden van ’n kloppend gevoel in de hiel :-(. ’n Koude gel opgesmeerd, maar ’t zeurt nog…

Hoe komt dit nu?
Dé oorzaak (of druppel) zal ’t zwemmetje van gisterenavond geweest zijn. In mijn poging om crawl te leren, deed ik gisteren zwemvliezen aan… Zo ging ik tenminste vooruit ;-).
Maar ik voelde ’t wel aan de hiel.

Trainer was zeer duidelijk toen ik hem ’t nieuws meldde: niets trainen vandaag en GEEN zwemvliezen, nooit.

Vervolg

Ik had nog ’n vervolg beloofd ;-).

Ondertussen is de uitslag van de NMR gekend: gelukkig geen tendinose!
Wel ’n ontsteking van de slijmbeurs en pees aan de enkel.
We blijven dus nog even aan de ontstekingsremmers.
Door ’n infiltratie mag ik enkele dagen niet fietsen.

Dit geeft mijn lichaam de tijd om te herstellen na mijn val.

• Vandaag zijn de stripjes van mijn kin :-).
• De kneuzingen doorlopen verschillende kleurtjes…
  ’t Is niet ’t moment om met rokjes of shortjes boven de knie rond te lopen ;-).
• Mijn linkerpols heeft ’t toch gehouden.
  Ik moet toegeven dat ik er zaterdagmiddag niet gerust in was en me al terug in de gips zag zoals tijdens de voorbereiding van de marathon Antwerpen.

Vanmiddag ging ik langs bij de apothekeres in Roosbeek. Ik vond dat ze wel een klein bedankje verdiende voor haar goede zorgen.
Ze herkende me eerst niet. Tja! Deze keer was ik niet in fietstenue en had ik ook geen helm en bril op.

Mijn steunzolen zijn gisteren toegekomen. Ik ‘loop’ er al wat mee rond om te wennen.
En hoop vooral ze ook snel echt te kunnen inlopen…

‘ns laten checken…

’t Begon met “rechterhiel doet nog wat pijn. Nu toch ‘ns laten checken”. En net omdat ik dit geschreven had (cfr. verslag marathon Parijs), verplichtte ik mezelf ‘ns langs de huisarts te gaan.
Ik had geen pijn, last,… Dus even op controle, dàcht ik.

Ondertussen zijn we bijna 3 maanden verder.
Het bleef niet bij één bezoekje 😦

• reeds meerdere keren reed ik naar Kessel voor controle bij trainer/sportarts
• een voorschriftje kiné ligt nog steeds klaar
• de sok om mijn achillepees te rekken heb ik (gelukkig) nog niet moeten gaan halen
• ik ben aan mijn 3e soort ontstekingsremmers toe
• half juni ’n botscan
• vorige vrijdag ’n echo: vocht aan slijmbeurs en rond de fascia plantanis (= bindweefselband die onder de voet doorloopt)
• maandag langs de osteopate die oa. mijn voet losmaakte en de fascia plantanis ‘masseerde’
• ook steunzolen zijn ondertussen in de maak
• vandaag ’n NMR: de resultaten ken ik nog niet, maar deze zouden duidelijkheid moeten scheppen:
  tendinose (= degeneratie van) rechterachillepees of niet.

Ik hoop dat dit ’t laatste onderzoek was. En we ook stilaan dit hoofdstuk kunnen afsluiten.

Wordt ongetwijfeld nog vervolgd ;-).

’t Begint te wegen…

’t Sleept al ’n tijdje aan…de problemen met de rechtervoet. En ’t wordt er niet beter op :-(.
Vorige week immers last tijdens het lopen waardoor beslist werd ’t lopen even te stoppen.

Vandaag naar trainer/sportarts. Er zitten opnieuw beentjes verkeerd.
Is dit de oorzaak van de ontsteking en de problemen met de rechterhiel? Of is het net omgekeerd?
Doe ik best platte schoenen aan of beter schoenen met een hakje?
Wat mag ik nog doen van sport? Hoe ‘erg’ mag ik de voet belasten?

Meer onderzoek moet dit uitwijzen. Ik kreeg een voorschrift voor echo en NMR achillepees.
Hopelijk lukt ’t ook nu om snel ’n afspraak te krijgen.

’t Begint ook allemaal wat te wegen…
Ook letterlijk: de weegschaal toont een cijfer dat ik de laatste 4jaar niet meer gezien heb :-(.
En de marathonvoorbereiding zou toch stilaan moeten starten…

Maar we proberen toch de positieve dingen te zien:

• het mooie weer
• de goede resultaten van de jongens op school: ook Maarten heeft een A-attest. Hij haalde schitterende resultaten en gaat volgend schooljaar naar 3e Latijn-Wiskunde
• ’n nieuwe baby in de vriendenkring
• ’n testritje op nieuwe fiets
• …

Lopen…even niet

Woensdag mocht ik terug ’n eerste loopje doen… ’t Was ’n drukke dag, en ’t lukte pas om na 20u mijn loopsloefjes aan te trekken.
En ’t was dan nog 25graden! Dat maakte dat ’t niet zo vlot ging.
Wat erger was: de hiel voelde nog steeds stijf :-(.

Met volle moed, vanmorgen opgestaan voor een nieuwe poging. Vroeg; zodat ik voor ’t werk mijn toertje kon afwerken.
Toen ik mijn veter vastmaakte, merkte ik al dat de rechtervoet gezwollen was. Een voorteken…?
De temperatuur viel zeer goed mee, zo rond 7u ’s morgens. En de ‘snelheid’ lag al iets hoger dan woensdag.
Maar deze keer niet enkel last van de stijve rechterhiel, maar ook af en toe ’n pijntje aan de holte en bovenkant rechtervoet 😦 :-(.

Even overleggen met de trainer: GEEN lopen, ijs leggen, …
En nog wat meer fietsen ter vervanging van het lopen.

Al goed dat de soldenperiode eraan komt… 😉 want ik begin wat fietsuitrusting te missen.

De botscan

’t Was een drukke dag.
Om 8u15 afspraak in Gasthuisberg voor een botscan van de rechtervoet.
Maar ’t loopt niet steeds zoals gepland… 😦 want ’t onderzoek startte ’n uur later.
En toen bleek dat ik nog ‘ns mocht terugkomen, enkele uren later, voor de foto’s.

Dit viel tegen. Ik had namiddag immers nog een afspraak met de trainer.
De verpleegster noteerde het en zou haar best doen….

Inderdaad! ’s Middags repte ze zich met de eerste globale foto naar de dokter.
Die kwam me vragen of ik iets aan mijn borst had. Mijn borst??!! Ik kwam voor mijn voet (floepte ik er nog net niet uit).
“Bent u recent gevallen? Hebt u soms een zware hoest?…”
’t Duurde even en toen schoot me te binnen dat ik mijn rib gekneusd had bij ’t flauwvallen enkele weken voor de marathon (cfr. verslag marathon Parijs).

Ik zei toch nog maar ‘ns uitdrukkelijk dat ik voor mijn rechtervoet kwam, waardoor de verpleegster weer dadelijk in actie trad om foto’s van mijn voeten te nemen.
Nogmaals bedankt aan de verpleegster die rondcrosste (echt!) zodat ik toch tijdig kon vertrekken.

Om 14u afspraak bij de trainer.
Hij belde voor ’t resultaat: geen stressfractuur, maar wel een ontsteking van de aanhechting met de achillepees. En ook de slijmbeurs is ontstoken.
Maar ’t is ongeveer even ‘slecht’.

Dit betekent inderdaad aanpassing van de trainingen.
Hoe? dat zien we nog wel.
Eerst even rusten. En terug ontstekingsremmers nemen.
Woensdag mag ik terug lopen.

Gemengde gevoelens.
Dit is geen goed nieuws; maar ik had me eraan verwacht en ben blij dat ik eindelijk weet wat ’t is.
Anderzijds is het nog 4 maanden voor de marathon en de conditie is goed.
Dit werd oa. bewezen met de 20km van Brussel waarbij ik met weinig training én deze onsteking toch een nieuw PR liep.